Nie macie pojęcia jak bardzo się cieszę, że jestem w stanie podzielić się z wami tym przepisem. Kosztował mnie tyle prób i błedów, że w pewnym momencie nie byłam pewna czy kiedykolwiek uda mi się wykombinować przepis na wegański sernik, z którego mogę być dumna. Problemów było kilka…Po pierwsze nie posiadam niestety Vitamixa lub podobnie mocnego blendera więc by uzyskać gładką masę z nerkowców muszę do nich dodać dużo płynu. Zwykle rozwiązanie na to jest takie, że spora część tego płynu to olej kokosowy, który tężeje w zimnej temperaturze nadając sernikowi odpowiednią konsystencję. Ja jakoś do tego rozwiązania nie jestem przekonana…Po pierwsze, ponieważ mieszkam na małej wyspie niektórych rzeczy nie mogę tu dostać. Jedyny typ oleju kokosowego jaki tu znalazłam to olej nierafinowany, który co prawda jest zdrowszy ale ma dominujący, kokosowy smak i aromat. Poza tym, nie mogłam się przemóc by dodać oleju do deseru, który sam w sobie do najchudszych nie należy. Uparłam się, że albo mój sernik będzie kremowy bez kropli oleju…albo wcale…
Zrobiłam wiele podjeść ale skłamałabym mówiąc, że którykolwiek z tych serników szczególnie mi smakował. Jak to często bywa w momencie gdy powiedziałam KONIEC z moją misją sernikową, zapaliła mi się przysłowiowa żarówka. Pomyślałam sobie by dodać małą ilość agaru (czyli wegańskiej żelatyny) do płynu, który muszę dodać do nerkowców by móc je zmiskować na gładko. Ten zabieg powinnien pozwolić mi stworzyć gładki sernik, który nie rozpada się po wyjęciu z formy. Potem pomyślałam sobie by część tego płynu zastąpić aquafabą, która sprawdziła mi się już w tylu przepisach. Mój instynkt podpowiadał mi, że aquafaba może pomóc w uzyskaniu prawdziwie kremowej konsystencji. Użyłam tylko połowę aquafaby i połowę wody bo nie chciałam by smak cieciorki był w żaden sposób wyczuwalny w efekcie końcowym. Okazało się, że mój instynkt miał rację, sernik okazał się super kremowy (dużo bardziej kremowy niż w przypadku użycia samej wody). Duncan, który był bardzo krytyczny co do moich wcześniejszych prób, od razu poprosił o dokładkę więc chyba w końcu udało mi się odkryć receptę na sernik bez sera ;).
- sztuk: 8 serniczków
Składniki
SPODY NA SERNICZKI
- 12 daktyli, wypestkowanych i zalanych wrzątkiem
- dwie szczypty soli (opcjonalnie)
- około ¾ szklanki / 100 g migałów
SYROP IMBIROWY
- 70 g świeżego imbiru (ważony po obraniu), pokrojonego w kostkę
- ½ szklanki syropu klonowego LUB cukru
MASA SERNIKOWA
- 1 szklanka / 150 g surowych nerkowców (namoczonych przez noc)
- ¼ + 1/8 szklanki / 6 łyżek śmietanki kokosowej (takiej z puszki)
- 4 płaskie łyżeczki płatków agar agar*
- 4-6 łyżek soku z cytryny, do smaku
- ½ szklanki zredukowanej aquafaby* LUB wody
DEKORACJA (opcjonalnie)
- wiórki z czekolady
- kandyzowany imbir
Przygotowanie
- Wytnij 8 kółek z papieru do pieczenia o średnicy naczyń których będziesz używać (ja użyłam po prostu blachy na babeczki/muffiny). Wyłóż dna wyciętymi kółkami. Polecam również przygotować 8 długich, szerokich na 2 cm, pasków i włożyć je pod każdy spód gdyż dzięki nim dużo łatwiej wyciągnąć serniczki.
SPODY NA SERNICZKI
- Zmiel migdały na drobno w malakserze.
- Odcedź daktyle i drobno je posiekaj. Mój malakser miał trudność by poradzić sobie z tak małą ilością daktyli więc utukłam je (nie muszą być super gładkie) na pastę w moździerzu. Jeśli wolisz użyć malaksera to podwój ilość daktyli i zachowaj połowę do innego przepisu.
- W misce zmieszaj daktyle i zmielone migdały aż uzyskasz ‚ciasto’, które nie jest zbyt lepkie ale które ‚trzyma się kupy’ ;). Ja wolę robić to rękami ale jeśli użyłaś/łeś malaksera do mielenia daktyli, możesz bezpośrednio do nich wsypać zmielone migdały.
- Wyłóż spód każdego z serniczków ‚ciastem’ migdałowo-orzechowym. Dociśnij dobrze palcami tak by nie było żadnych dziur czy pęcherzyków powietrza.
SYROP IMBIROWY
- Do małego garnka włóż posiekany imbir, syrop klonowy lub cukier i ½ szklanki / 120 ml wody. Całość zagotuj, po czym skręć ogień na bardzo mały i gotuj (bez przykrycia) aż imbir zmiękknie zupełnie a syrop zgęstnieje (jakieś 15 minut). Co jakiś czas pomieszaj.
MASA SERNIKOWA
- Tuż przed miksowaniem masy na sernik, włóż płatki agaru do małego rondelka wraz z ½ szklanki / 120 ml aquafaby i ½ szklanki / 120 ml wody (lub szklanką wody jeśli nie chcesz używać aquafaby). Doprowadź do zagotowania, następnie skręć palnik i gotuj na małym ogniu, często mieszając aż płatki rozpuszczą się a płyn zrobi się jak rzadka galaretka. Od tego momentu musisz działać szybko bo agar tężeje bardzo szybko
- Do blendera kielichowego wrzuć wypłukane nerkowce, śmietankę kokosową, sok z cytryny, ciepły (pozwol mu ciut ostygnąć) agar. Miksuj, szpatułką zdrapując ścianki blendera, na których będzie gromadził się steżony agar. Dodaj syropu imbirowego i kawałków imbiru do smaku – ja dodałam 2 łyżki samego imbiru i 6 łyżek syropu. Zmiksuj na gładką masę. Dodaj więcej soku z cytryny jeśli lubisz bardziej kwaśny sernik.
- Jak tylko otrzymasz super gładką, dobrze doprawioną masę zacznij rozdzielać ją między serniki. Musisz zrobić to szybko i sprawnie jeśli chcesz by powierzchnia serniczków była gładka bo jak już wspomniałam dzięki agarowi masa będzie bardzo szybko tężeć. Udekoruj każdy sernik kandyzowanym imbirem i wiórkami czekolady.
- Chociaż nie musisz wkładać tych serniczków do zamrażarki bo ładnie stężeją w temperaturze pokojowej, ale ja włożyłam je na godzinę by spody się lepiej skleiły. Na 30 min przed podaniem, przenieś do lodówki. Powoli ciągnij za oba końce każdego z pasków by łatwo wyciągnąć serniczki z formy.
Uwagi
*Nigdy nie używałam agaru w proszku, ale według większości źródeł 3 łyżeczki płatków agaru odpowiadają 1 łyżeczce agaru w proszku, więc jeśli masz tylko taki w proszku użyj 1 i 1/3 łyżeczki. Jeśli zamiast blachy na muffiny używasz foremek, które można po prostu odtworzyć by łatwo wyciągnąć serniczki to polecam użycie mniejszej ilości agaru – 3 płaskie łyżeczki płatków / 1 płaską łyżeczkę proszku – by sernik był bardziej delikatny.**Aquafaba – woda spod cieciorki z puszki lub woda, w której gotowało się suchą cieciorkę to świetny zamiennik jajek. W obu przypadkach powinna być zredukowana by miała gęstszą konsystencję.